Archief Flor Bex

In het najaar van 2021 zijn Flor Bex en Lieve De Deyne met het CKV overeengekomen om het archief van Flor Bex te schenken aan het M HKA. Dit weelderig archief beslaat ongeveer 20 meter en bestaat uit briefwisseling, persartikels, teksten van Flor Bex, dossiers over tentoonstellingen, zijn onderzoek en docentschap en diverse initiatieven; kortom de hele levensloop van Flor Bex. Daarnaast worden er bij het archief nog een uitgebreide fotocollectie (vaak genomen door Flor zelf), audiovisuele stukken, een uitgebreide bibliotheek en stukken betreffende zijn kunstenaarschap, onder het pseudoniem Hubert Van Es, bewaard. Omwille van de omvang van de totale collectie (ca. 55 meter!) zal het archief gefaseerd overgedragen worden. Lieve De Deyne werkt samen met het CKV om deze overdrachten in goede banen te leiden. Dankzij haar toegewijde zorgen is het archief ook ordelijk en in goede staat bewaard.

Flor Bex (°1937, Antwerpen) is geen onbekende binnen de Belgische en internationale kunstwereld. Integendeel zelfs, ondersteund door zijn vrouw Lieve De Deyne kan hij beschouwd worden als één van de belangrijkste figuren van de Belgische kunstwereld.

We geven een zeer beknopt overzicht:
Flor Bex is licentiaat Kunstgeschiedenis en Archeologie aan de Rijksuniversiteit Gent (1964).
Van 1972 t.e.m. 1981 was hij directeur van het Internationaal Cultureel Centrum (ICC) en van 1985 t.e.m. 2002 directeur en oprichter van het Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen (MuHKA).
In 1983 richtte hij Artefactum, international magazine on contemporary art op.
Van 2002 t.e.m. 2014 was hij directeur van Bex Art Consult bvba Antwerpen en van 2008 t.e.m. 2009 Art Consultant voor Aon Belgium NV.

Daarnaast heeft Flor Bex meer dan 700 tentoonstellingen over hedendaagse kunst in het binnen- en buitenland georganiseerd, is hij lid geweest van verscheidene jury’s en heeft hij verschillende publicaties opgesteld en ondersteund. Hij was actief als professor en gastprofessor aan verschillende universiteiten en erevoorzitter van de Vereniging van Belgische Kunstcritici/Association of Belgian Art Critics (AICA).

“Al drijft ons land in politiek opzicht steeds verder uit elkaar, de Belgische identiteit overleeft in de beeldende kunst”, concludeert Flor Bex in zijn boek Kunst in België na 1975 (2002).

(BC)